प्रवचने – देहमनाने व्हावे रामार्पण ।
भगवंताची उपासना । दूर करी सर्व यातना ॥
चित्ताची स्थिरता । भगवंताच्या उपासनेत निश्चितता ॥
देह जरी जीर्ण फार । तरी वासनेचा जोर अनिवार ।
हे जाणून चित्ती । एक भजावा रघुपति ॥
हृदयी करता भगवंताचे ध्यान । नामाविण उच्चार दुजा न जाण ।
त्यात व्यवहाराचे जतन । न दुखवावे कोणाचे अंतःकरण ।
असा नेम ज्याच्यापाशी । राम तेथील रहिवाशी ॥
मी रामाचा, रामा तू माझा । हाच अखंड असावा हव्यास ॥
ऐसे ध्यावे रामाला । की जे जीव प्यार झाले मला ॥
आता याहून दुजे न सांगणे काही । रामाविण जगू नाही ॥
जे जे होणार ते होतच जाते । ते भगवंताच्या इच्छेने घडते ।
ऐसे आणणे मना । याचे नाव उपासना ॥
अखंड रामसेवा ज्याला लाभली । धन्य धन्य त्याची माऊली ॥
स्वार्थरहित रामसेवा । याहून लाभ दुजा न जीवा ॥
राम ठेवा मनी । तो ध्यात जावा मानसपूजनी ॥
वाचेने भगवंताचे नाव । कायेने भगवंताची सेवा ।
चित्ती भगवंताचे ध्यान । आपण राहावे रामार्पण । याहून अन्य सेवा कोणतीहि न जाण ॥
उपासना असावी बळकट । तेथे नसावी कशाची अट ॥
उपासनेचा असावा जोर । ज्याने होईल मन स्थिर ॥
आपले जीवन ज्याचे हाती । त्याची नेहमी ठेवावी संगति ॥
जे जे काही मी करावे । त्याला परमात्मा साक्षी हे जाणावे ॥
मनी न सोडावा धीर । आहे म्हणावे माझा रघुवीर ॥
करावे भगवंताचे चिंतन । होईल स्वतःचे विस्मरण ॥
सर्व आहे रामाधीन । आपण निमित्ताला कारण ॥
रामावर ठेवावे चित्त । जैसे प्रपंची असावे वाटते वित्त ॥
उपासनेचे नर । त्यांनी राहावे खबरदार ॥
आजवर केली भगवंताची उपासना । पुढे त्यात न येऊ द्यावा उणेपणा ॥
सर्वांचे ऐकावे । परी उपासनेपासून दूर न व्हावे ॥
राम माझा देता घेता । राम माझ्या भोवता ॥
रामाविण जगी दुजे । न ठेवावे आणिक परते ॥
एक सद्‍गुरुआज्ञा प्रमाण । हीच रामसेवा जाण ॥
थोर थोर ऋषिमुनि । यति संत साधु यांनी ।
एकच केले खास । रामावाचून न राहू दिले जीवास ॥
ठेवावा रामावर पूर्ण विश्वास । न करावे उपासतापास ॥
उपासनेत राहावे आपण । हेच रामाचे सान्निध्य जाण ॥
स्वार्थरहित सेवा । तीच पावे देवाधिदेवा ॥
जे जे होते काही । ते ते राम करतो पाही ।
हा एकच विश्वास । समाधानाचा मार्ग सत्य खास ॥
जेथे परमात्म्याची सत्ता । तेथे न चाले कोणाचे सर्वथा ।
म्हणून परमात्मा ठेवील त्यामध्ये । समाधान राखीत जावे ॥
चित्ती भगवंताचे ध्यान । आपण राहावे रामार्पण ।
याहून अन्य सेवा कोणतीहि न जाण ॥
